TK, CT, tomografia, tomokomputer

Brak istotnych przeciwwskazań.

Celem badania jest dokładne obrazowanie narządów jamy brzusznej, klatki piersiowej i mózgu.

Jeśli badanie planowe dotyczy małego dziecka, u którego konieczne jest zastosowanie znieczulenia, wymagane są aktualne (z ostatnich kilku dni) wyniki badań laboratoryjnych (morfologia krwi, poziom elektrolitów), dziecko nie powinno być karmione przynajmniej przez 6 godzin poprzedzających badanie.
Wymagana jest zgoda rodziców na znieczulenie do zabiegu.
Samo badanie nie wymaga szczególnego przygotowania. Zazwyczaj konieczne jest założenie wenflonu (miękka igła) do żyły w celu umożliwienia podania środka kontrastowego w trakcie badania.

Dziecko leży na stole, który następnie wsuwany jest do aparatu, czyli do komory badania. Komora obejmuje jedynie fragment ciała, który jest badany, np. brzuch czy głowę. Badanie trwa kilka minut, a przy podaży kontrastu może się przedłużyć do kilkunastu minut. W trakcie badania wykonuje się szereg zdjęć, będących rodzajem zdjęcia rentgenowskiego, w taki sposób, że każde zdjęcie obrazuje dokładnie kolejne warstwy badanego fragmentu ciała. Z uwagi na konieczność pozostawania w bezruchu u małych dzieci i niemowląt konieczne jest krótkotrwałe znieczulenie (głęboka sedacja). Z tego względu ważne są aktualne wyniki badań laboratoryjnych oraz ogólnie dobry stan pacjenta (bez czynnego zakażenia dróg oddechowych). Dziecko, po zebraniu krótkiego wywiadu od rodziców lub opiekunów oraz wyrażeniu przez nich zgody na zastosowanie znieczulenia, jest badane przez lekarza anestezjologa, a pielęgniarka anestezjologiczna mierzy temperaturę i zakłada wenflon do żyły. Następnie podawane są leki działające uspokajająco i usypiająco, a pacjent z pokoju zabiegowego przenoszony jest do pokoju badania i umieszczany na stole aparatu. Kolejnym etapem jest założenie elektrod (celem monitorowania akcji serca i oddechu) i/lub innego sprzętu pozwalającego na kontrolowanie podstawowych czynności życiowych. Tak zabezpieczony pacjent jest wprowadzany do komory TK i rozpoczyna się badanie. Po badaniu, dziecko przenoszone jest do pokoju wybudzeń, gdzie otrzymuje płyny drogą dożylną i obserwowane jest przez pielęgniarkę i lekarza do momentu pełnego wybudzenia. W trakcie badania może zaistnieć konieczność podania dożylnie kontrastu (preparat pozwalający na dokładniejszą ocenę badanego narządu).

Badanie jest niebolesne, a ewentualne powikłania mogą być związane z zastosowaniem znieczulenia lub podaniem środka kontrastowego. Badanie to naraża pacjenta na dużą dawkę promieniowania rentgenowskiego, dlatego wykonywane powinno być tylko z uzasadnionych powodów.

Opracowała
dr n. med. Iwona Maruniak-Chudek