Brak isotnych przeciwwskazań.

Celem badania jest ocena stanu układu krążenia (czynność serca, stan naczyń krwionośnych).

Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, gdy ocenia się ciśnienie krwi tzw. metodą bezkrwawą (tradycyjnie, za pomocą mankietu). Pomiar tzw. krwawą metodą, czyli bezpośrednio w tętnicy, stosowany jest wyłącznie u pacjentów wymagających intensywnej terapii. Jeżeli pomiar ciśnienia wykonywany jest w celu potwierdzenia lub wykluczenia nadciśnienia tętniczego, ważne jest aby był on przeprowadzany kilka razy w ciągu doby, najlepiej również w domu, tak aby wyeliminować wzrost ciśnienia wywołany zdenerwowaniem dziecka w trakcie pobytu w szpitalu lub poradni.

Na ramię dziecka nakładany jest mankiet połączony z pompką i skalą na aparacie. Jego szerokość dostosowana jest do wielkości pacjenta. Następnie jest on wypełniany powietrzem (dziecko odczuwa lekki ucisk). W trakcie powolnego wypuszczania powietrza lekarz lub pielęgniarka obserwują skalę i wysłuchują za pomocą słuchawki tony serca na tętnicy w dole łokciowym. Wartość ciśnienia na skali, przy której pojawia się pierwszy ton oraz ta, przy której tony przestają być słyszalne, określają odpowiednio skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi. W trakcie pomiaru ważne jest aby dziecko było spokojne, a jego ramię spoczywało swobodnie na stole. U niemowląt pomiaru dokonuje się w pozycji leżącej. W chorobach serca i naczyń lekarz czasami wykonuje pomiar ciśnienia na wszystkich kończynach, tzn. na obu ramionach i obu udach. Obecnie coraz częściej stosuje się elektroniczne mierniki ciśnienia, w których aparat po wypełnieniu mankietu i następowym powolnym wypuszczeniu powietrza sam dokonuje pomiaru, a wynik wyświetla na ekranie. Takie czujniki ciśnienia są stosowane w warunkach intensywnej terapii.

Opracowała
dr n. med. Iwona Maruniak-Chudek