21 listopada 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Synonimy  ->
Ropień piersi
Opis  ->
Jest to ograniczone, zlokalizowane w sutku ognisko ropy (płynnej, gęstej mazi zawierającej między innymi bakterie). Ropień powstaje w wyniku infekcji bakteryjnej gruczołu sutkowego. Może być zlokalizowany w tkance tłuszczowej sutka, w obrębie brodawki, a także w gruczołach mlecznych i przewodach wyprowadzających mleko.
Objawy  ->
  • Typowym objawem ropnia sutka jest ból, tkliwość, zaczerwienienie i niekiedy wyczuwalne wybrzuszenie lub stwardnienie w obrębie sutka
  • Gorączka i dreszcze świadczą o przedostawaniu się bakterii z ropnia do krwioobiegu
  • Objawom miejscowym towarzyszy ogólnie złe samopoczucie i uczucie „rozbicia”
  • Czasem wyczuwalne są nieznacznie bolesne i tkliwe, powiększone węzły chłonne w dole pachowym po stronie, po której rozwinął się ropień


  • Kontaktu z lekarzem wymaga:
  • Każdy przypadek wystąpienia objawów ropnia sutka
  • Przypadki, w których pomimo zaleconego leczenia choroba nie ustępuje, nasila się ból lub pojawia się wysoka gorączka lub dreszcze
  • Pojawienie się w trakcie leczenia nowych, dotąd nieobecnych objawów, które mogą być spowodowane przez zastosowane leki – konieczna może być wtedy zmiana leczenia
  • Przyczyny  ->
    Powstanie ropnia sutka jest wynikiem infekcji bakteryjnej. Bakterie wnikają do gruczołu zazwyczaj przez skórę lub ujścia przewodów mlecznych brodawki. Szczególnie często zdarza się to w wyniku uszkodzenia skóry brodawki w początkowym okresie karmienia piersią.

    Czynniki sprzyjające zachorowaniu
    Zwiększone ryzyko powstania ropnia sutka wiąże się z:
  • Ogólnym osłabieniem organizmu
  • Zakażeniem narządu rodnego po porodzie
  • Cukrzycą
  • Reumatoidalnym zapaleniem stawów i innymi schorzeniami powodującymi obniżenie odporności organizmu
  • Przyjmowaniem leków sterydowych (hormony kory nadnerczy)
  • Paleniem tytoniu
  • Zabiegami operacyjnymi w obrębie piersi
  • Naświetlaniem piersi podczas leczenia raka sutka
  • Zapobieganie  ->
  • Delikatne mycie piersi w ciepłej wodzie przed i po każdym karmieniu
  • Niedopuszczanie do tego, aby niemowlę gryzło brodawkę piersi podczas karmienia
  • Natłuszczanie brodawek sutkowych po każdym karmieniu maścią zawierającą lanolinę lub maścią z dodatkiem witaminy A
  • Unikanie odzieży i bielizny, które mogłyby drażnić delikatną skórę brodawki
  • Przebieg  ->
    Prawidłowe leczenie prowadzi zwykle do ustąpienia ropnia w przeciągu 8-10 dni. W przypadkach trudno poddających się leczeniu oraz w razie wystąpienia powikłań niezbędne może być leczenie chirurgiczne – nacięcie i drenaż ropnia.
    Powikłania  ->
  • W przypadkach przebiegających z nasilonymi objawami ogólnymi i wymagających podawania antybiotyków oraz leków przeciwbólowych (które wydzielają się z mlekiem) konieczne może być czasowe zaprzestanie karmienia piersią
  • Przebicie się treści ropnej przez skórę, prowadzące do powstania przetoki (kanału) pomiędzy wnętrzem ropnia a powierzchnią skóry – powikłanie to jest często spotykane przy braku prawidłowego leczenia
  • Przedostanie się bakterii do krwi i ich rozsiew po całym organizmie z powstaniem ropni w innych narządach
  • Badania  ->
    Do ustalenia prawidłowego rozpoznania wystarcza rozmowa z pacjentką i badanie obu gruczołów sutkowych. Niekiedy lekarz zlecić może jednak szereg innych badań dla wykluczenia chorób (wymienionych powyżej), mogących prowadzić do powstania ropnia sutka. Jest to szczególnie istotne, jeśli ropień powstał poza okresem karmienia lub jest to kolejny nawrót choroby.
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia jest jak najszybsze wygojenie ropnia, co umożliwi powrót do karmienia piersią i zapobiegnie rozprzestrzenieniu się infekcji.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
  • Konieczne jest przerwanie karmienia piersią po stronie ropnia do czasu pełnego wyleczenia. Ewentualne karmienie drugą piersią należy przedyskutować z lekarzem. W tym czasie niezbędne jest odciąganie pokarmu z piersi, tak aby nie ustało wydzielanie mleka i możliwy był powrót do karmienia po zakończeniu leczenia
  • Można stosować okłady z ciepłej lub, jeśli przynosi większą ulgę, zimnej wody, które zmniejszają ból i przyspieszają gojenie
  • Nie jest konieczna specjalna dieta – posiłki powinny być urozmaicone i regularne
  • Po zakończeniu leczenia zaleca się powrót do pełnej aktywności


  • Leczenie farmakologiczne
    Niektóre leki wydzielają się z pokarmem i mogą być niebezpieczne dla karmionego niemowlęcia. Problem ten należy zawsze starannie przedyskutować z lekarzem prowadzącym leczenie.
    W zależności od potrzeby w leczeniu stosowane są:
  • Antybiotyki
  • Leki przeciwbólowe
  • Niesterydowe leki przeciwzapalne
  • Leczenie operacyjne  ->
    Leczenie operacyjne jest konieczne w przypadkach nie poddających się leczeniu farmakologicznemu lub w razie wystąpienia powikłań.
    Zabieg, wykonywany zwykle w krótkim znieczuleniu ogólnym (narkozie), polega na nacięciu, opróżnieniu i wypłukaniu ropnia, a następnie założeniu do jego wnętrza paska z gumy (tzw. sączka) lub drenu z tworzywa sztucznego, który ułatwia wypływ gromadzącej się treści ropnej i przyspiesza gojenie. Treść ropną zwykle przesyła się do badania mikrobiologicznego w celu identyfikacji bakterii odpowiedzialnych za zakażenie, co pozwala na dobór najbardziej odpowiedniego antybiotyku.
    Podpis  ->
    Opracował
    lek. med. Robert Olewiński

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.