21 listopada 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Synonimy  ->
Wypadanie odbytnicy, wypadanie odbytnicy i odbytu
Opis  ->
Jest to wypadanie tkanek odbytu lub odbytnicy na zewnątrz ciała. Wypadanie częściowe, tak zwane wypadanie odbytu – to choroba, w której wypadnięciu ulega jedynie błona śluzowa odbytu. Wypadanie całkowite, czyli wypadanie odbytnicy, to stan, w którym na zewnątrz wypada (wynicowuje się) ściana odbytnicy w swej pełnej grubości, podczas gdy rozciągnięty kanał odbytu pozostaje na swoim miejscu. Wypadanie odbytnicy i odbytu stanowi najbardziej zaawansowane stadium choroby, w którym na zewnątrz ciała wydostaje się ściana odbytnicy wraz z błoną śluzową kanału odbytu. Choroba występować może w każdym wieku, jednak najczęściej dotyczy dzieci w wieku 1-3 lat oraz kobiet po 60 roku życia.
Objawy  ->
  • Najbardziej typowym objawem jest pojawienie się wypadniętego odbytu lub odbytnicy, który w początkowych stadiach choroby występuje tylko po oddaniu stolca, a później, w miarę jej postępu zdarza się nawet po niewielkim skurczu mięśni brzucha, na przykład w trakcie kaszlu czy kichania. W zaawansowanym stadium pozostają one stale na zewnątrz otworu odbytu. W przypadku wypadania odbytu długość odcinka wypadniętej błony śluzowej zwykle nie przekracza 3-4 cm, zaś jej fałdy układają się promieniście wokół otworu odbytu. Wypadnięta odbytnica jest zwykle dużo dłuższa z charakterystycznym okrężnym układem fałdów. Często wynicowana błona śluzowa ma postać miękkiej, obrzękniętej, czerwono-sinej, bezkształtnej masy lub guza, stąd jednoznaczna identyfikacja wypadniętego odcinka jelita może być trudna i wymagać badania przez lekarza-specjalistę
  • Typowym objawem wypadania odbytu lub odbytnicy jest również nietrzymanie gazów i stolca, który regularnie brudzi bieliznę chorego
  • Wypadnięta na zewnątrz ciała błona śluzowa ulega stale narastającemu obrzękowi, a na jej powierzchni stopniowo pojawiają się niewielkie uszkodzenia – owrzodzenia, z których często sączy się krew lub wycieka przezroczysty śluz
  • W takim stanie pojawiają się silne bóle przy oddawaniu stolca, co w połączeniu z ciągle zabrudzoną bielizną jest dla chorych bardzo uciążliwe

    Kontaktu z lekarzem wymaga:
    Każdy przypadek wypadania odbytu lub odbytnicy lub tylko podejrzenie choroby wymaga konsultacji lekarskiej. Powinna być ona szczególnie pilna w przypadku pojawienia się krwi, trudnego do zniesienia bólu brzucha lub okolicy odbytu, gorączki lub niemożności odprowadzenia wypadniętej błony śluzowej z powrotem do kanału odbytu.
  • Przyczyny  ->
    Wypadanie odbytu i odbytnicy jest zwykle wynikiem wrodzonego lub nabytego osłabienia mięśni, na których podwieszona jest odbytnica oraz mięśni krocza. Choroba może rozwijać się także w związku ze znacznego stopnia osłabieniem i zwiotczeniem zwieraczy odbytu. Przyczyna wrodzonej postaci choroby występującej u małych dzieci nie jest jak dotąd jednoznacznie wyjaśniona.

    Czynniki sprzyjające zachorowaniu
  • Nadmierne parcie na stolec – przewlekłe zaparcie, nawracające biegunki, nadużywanie środków przeczyszczających
  • Wielokrotne porody, zwłaszcza jeżeli połączone były z szyciem naciętego lub pękniętego krocza
  • Choroby przebiegające z przewlekłym kaszlem
  • Nieleczone żylaki odbytu
  • Stany po rozległych operacjach okolicy odbytu
  • Płeć żeńska i podeszły wiek
  • Choroby neurologiczne, zwłaszcza stwardnienie rozsiane, niedowłady po udarach mózgu, uszkodzenie kręgosłupa
  • Stany znacznego wyniszczenia lub niedożywienia
  • Zapobieganie  ->
  • Unikanie zaparć oraz biegunek, dbałość o prawidłową konsystencję stolca oraz regularne wypróżnienia
  • Kobiety powinny po porodzie wykonywać serie specjalnych ćwiczeń (tak zwane ćwiczenia Kegla), aby uniknąć nadmiernego zwiotczenia mięśni krocza i miednicy
  • Przebieg  ->
    W przypadkach prawidłowo leczonych zwykle dochodzi do ustąpienia choroby, zaś u dzieci zwykle mija ona zupełnie bez śladu. Przy braku leczenia stopniowo nasilają się objawy prowadzące do znacznego stopnia pogorszenia jakości życia, a często nawet do rozwoju poważnych stanów nerwicowych.
    Powikłania  ->
  • Owrzodzenie (ubytek, pęknięcie) błony śluzowej i krwawienie w przypadkch stałego wypadnięcia odbytu lub odbytnicy
  • Nieodwracalne rozciągnięcie zwieraczy odbytu prowadzące do uciążliwego nietrzymania gazów i stolca
  • Badania  ->
    Podstawą rozpoznania jest rozmowa lekarza z pacjentem, a następnie staranne oglądanie i badanie odbytu i jego okolicy. Dodatkowo często wykonuje się endoskopowe badania głębiej położonych odcinków odbytu i odbytnicy, a więc anoskopię, rektoskopię lub nawet sigmoidoskopię. W przypadku zakwalifikowania do leczenia operacyjnego wykonuję się rutynowe badania oceniające ogólny stan pacjenta.
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia jest całkowite zlikwidowanie wypadania odbytu lub odbytnicy oraz zabezpieczenie pacjenta przed nawrotem choroby. Wybór metody leczenia zależy przede wszystkim od przyczyny choroby i stopnia jej nasilenia. U małych dzieci wypadanie odbytu często ustępuje samoistnie przed osiągnięciem 5 roku życia.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
  • Usunięcie przyczyn powtarzanego parcia, czyli napinania mięśni jamy brzusznej, takich jak przewlekłe zaparcie, biegunka, kaszel czy kichanie
  • Unikanie długotrwałego stania lub chodzenia, które prowadzi do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej i nasila wypadanie odbytu lub odbytnicy
  • Regularne wykonywanie ćwiczeń fizycznych mających na celu wzmocnienie mięśni dźwigaczy odbytu i odbytnicy oraz mięśni krocza (wybór ćwiczeń wymaga konsultacji lekarza i doświadczonego fizjoterapeuty)
  • Dieta bogata w błonnik oraz codzienne wypijanie co najmniej 8 szklanek niegazowanej wody lub soków w celu uniknięcia zaparcia
  • W przypadkach z wyciekiem śluzu, krwi lub stolca pomocne są zwykle wkładki higieniczne lub pieluchomajtki dla dorosłych


  • Leczenie farmakologiczne
    Zastosowanie znajdują niekiedy jedynie środki zmiękczające stolec, które mają za zadanie zapobiegać zaparciu.
    Leczenie operacyjne  ->
    Zwykle nie jest potrzebne w przypadku wypadania odbytu u dzieci, które najczęściej ustępuje samoistnie w ciągu kilku lat. W przypadku wypadania odbytu lub odbytnicy u dorosłych postępowanie może polegać na:
  • Ręcznym odprowadzeniu wypadniętego odcinka do kanału odbytu i jego zwężeniu przy pomocy grubego szwu zakładanego pod skórę wokół otworu odbytu
  • Chirurgicznym wycięciu nadmiaru wypadniętej błony śluzowej i przyszyciu jej pozostałej części do brzegu odbytu
  • Wykonaniu odpowiedniego zabiegu operacyjnego – w przypadku współistniejących żylaków odbytu
  • Wykonaniu operacji wewnątrzbrzusznej na odbytnicy, takiej jak: zamocowanie odbytnicy w jamie brzusznej przy pomocy jej połączenia z kością krzyżową specjalną taśmą lub siatką teflonową (tak zwana operacja Ripsteina), albo wycięcie (resekcja) części odbytnicy mające na celu jej skrócenie i zabezpieczenie przed wypadaniem – przy zaawansowanym wypadaniu odbytnicy
  • Podpis  ->
    Opracował
    lek. med. Robert Olewiński

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.