24 listopada 2024r.
Synonimy
Wodniak endolimfatyczny przedsionka
Opis
Choroba polega na zaburzeniach w obrębie ucha wewnętrznego spowodowanych nieprawidłowościami w zakresie składu płynów znajdujących się w uchu wewnętrznym (przychłonki i śródchłonki). Zaburzenia dotyczą ich składu elektrolitowego, ciśnienia oraz stosunków objętościowych. Na skutek tych zmian, okresowo dochodzi do zaburzeń funkcjonowania struktur ucha wewnętrznego, przemieszczenia się śródchłonki i pobudzenia, a następnie zablokowania znajdującego się w uchu środkowym narządu równowagi. Towarzyszy temu zwykle upośledzenie słuchu. Zmiany te są odwracalne i zwykle po jakimś czasie dochodzi do powrotu prawidłowych funkcji ucha.
Najczęściej chorują mężczyźni w sile wieku. W około 10% przypadków choroba występuje obustronnie.
Objawy
Kontaktu z lekarzem wymaga
Stwierdzenie u siebie lub członka rodziny objawów mogących sugerować chorobę Méniere’a.
Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga
Przyczyny
Pierwotne przyczyny rozwoju choroby nie zostały dotąd dokładnie poznane. Prawdopodobnie rolę w powstawaniu choroby odgrywają zaburzenia przepływu krwi.
Zapobieganie
Nie ma znanych sposobów zapobiegania rozwojowi choroby. Przede wszystkim w miarę możliwości należy unikać sytuacji stresowych, które często działają jak mechanizm wyzwalający atak. Podobne znaczenia mają zimno, ciepło, przemęczenie oraz nadmierna ekspozycja na światło.
Przebieg
Charakterystyczna cechą choroby jest jej nieprzewidywalność. W niektórych przypadkach występuje kilka napadów, po czym choroba całkowicie ustępuje, bez następczej głuchoty. U innych osób ataki zdarzają się rzadko, na przestrzeni kilkunastu lat, a głuchota w miarę upływu czasu może postępować. Możliwa jest także ostra postać, w której kilka napadów nagle prowadzi do trwałej głuchoty oraz znacznych zaburzeń równowagi. Opieka lekarska pozwala na zmniejszenie dolegliwości i zapewnia optymalną ochronę pacjenta przed nieodwracalnymi następstwami choroby.
Powikłania
Badania
Badania dodatkowe, które mogą pomóc w rozpoznaniu choroby, oprócz charakterystycznych objawów, to próby stroikowe oraz audiogram. W czasie i po napadzie bada się także charakter oczopląsu. Można wykonywać również próby kaloryczne i galwaniczne.
Cel leczenia
Celem leczenia choroby jest zmniejszenie przykrych dolegliwości podczas napadów. Ponadto przez odpowiednie postępowanie w okresie pomiędzy napadami dąży się do zmniejszenia ich częstości i spowolnienia postępu choroby.
Leczenie
Zalecenia ogólne
Choremu należy zapewnić zrozumienie i wsparcie psychiczne. Dieta chorego powinna być dobrze zbilansowana i dostarczać odpowiednią ilość energii. Nie ma szczególnych zaleceń co do rodzajów spożywanych pokarmów. Aktywność fizyczna chorego powinna być dostosowana do jego możliwości. W czasie napadu zalecane jest leżenie w łóżku.
Leczenie farmakologiczne
Podaje się leki mające za zadanie zmniejszyć zawroty głowy i wymioty. W przypadku długotrwałych wymiotów przetaczane są płyny wraz z elektrolitami. W celu poprawy przepływu krwi można stosować dekstran. W okresach bezobjawowych niekiedy konieczna jest opieka psychologa.
Choremu należy zapewnić zrozumienie i wsparcie psychiczne. Dieta chorego powinna być dobrze zbilansowana i dostarczać odpowiednią ilość energii. Nie ma szczególnych zaleceń co do rodzajów spożywanych pokarmów. Aktywność fizyczna chorego powinna być dostosowana do jego możliwości. W czasie napadu zalecane jest leżenie w łóżku.
Leczenie farmakologiczne
Podaje się leki mające za zadanie zmniejszyć zawroty głowy i wymioty. W przypadku długotrwałych wymiotów przetaczane są płyny wraz z elektrolitami. W celu poprawy przepływu krwi można stosować dekstran. W okresach bezobjawowych niekiedy konieczna jest opieka psychologa.
Leczenie operacyjne
W przypadku wieloletniego przebiegu i pogarszania się sprawności chorego stosuje się leczenie operacyjne.
Podpis
lek. med. Romana Rajba
Nota prawna
Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.
Stosujemy się do standardu HONcode dla wiarygodnej informacji zdrowotnej -