26 grudnia 2024r.
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
Emedica.pl - Internetowy serwis dla Pacjentów
 
Synonimy  ->
Wodniak endolimfatyczny przedsionka
Opis  ->
Choroba polega na zaburzeniach w obrębie ucha wewnętrznego spowodowanych nieprawidłowościami w zakresie składu płynów znajdujących się w uchu wewnętrznym (przychłonki i śródchłonki). Zaburzenia dotyczą ich składu elektrolitowego, ciśnienia oraz stosunków objętościowych. Na skutek tych zmian, okresowo dochodzi do zaburzeń funkcjonowania struktur ucha wewnętrznego, przemieszczenia się śródchłonki i pobudzenia, a następnie zablokowania znajdującego się w uchu środkowym narządu równowagi. Towarzyszy temu zwykle upośledzenie słuchu. Zmiany te są odwracalne i zwykle po jakimś czasie dochodzi do powrotu prawidłowych funkcji ucha. Najczęściej chorują mężczyźni w sile wieku. W około 10% przypadków choroba występuje obustronnie.
Objawy  ->
  • Jednostronny szum w uchu
  • Niedosłuch
  • Zawroty głowy
  • Nudności i wymioty
  • Uczucie wirowania, zbaczanie, niestabilność
  • Uczucie pełności, rozpierania w uchu
  • Poty, bladość skóry

    Kontaktu z lekarzem wymaga
    Stwierdzenie u siebie lub członka rodziny objawów mogących sugerować chorobę Méniere’a.

    Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga
  • Kolejny napad choroby
  • Długotrwałe wymioty
  • Pojawienie się nowych, niespodziewanych objawów
  • Przyczyny  ->
    Pierwotne przyczyny rozwoju choroby nie zostały dotąd dokładnie poznane. Prawdopodobnie rolę w powstawaniu choroby odgrywają zaburzenia przepływu krwi.
    Zapobieganie  ->
    Nie ma znanych sposobów zapobiegania rozwojowi choroby. Przede wszystkim w miarę możliwości należy unikać sytuacji stresowych, które często działają jak mechanizm wyzwalający atak. Podobne znaczenia mają zimno, ciepło, przemęczenie oraz nadmierna ekspozycja na światło.
    Przebieg  ->
    Charakterystyczna cechą choroby jest jej nieprzewidywalność. W niektórych przypadkach występuje kilka napadów, po czym choroba całkowicie ustępuje, bez następczej głuchoty. U innych osób ataki zdarzają się rzadko, na przestrzeni kilkunastu lat, a głuchota w miarę upływu czasu może postępować. Możliwa jest także ostra postać, w której kilka napadów nagle prowadzi do trwałej głuchoty oraz znacznych zaburzeń równowagi. Opieka lekarska pozwala na zmniejszenie dolegliwości i zapewnia optymalną ochronę pacjenta przed nieodwracalnymi następstwami choroby.
    Powikłania  ->
  • Całkowita utrata słuchu
  • Ograniczenie sprawności na skutek zaburzeń równowagi
  • Stały szum w uchu
  • Badania  ->
    Badania dodatkowe, które mogą pomóc w rozpoznaniu choroby, oprócz charakterystycznych objawów, to próby stroikowe oraz audiogram. W czasie i po napadzie bada się także charakter oczopląsu. Można wykonywać również próby kaloryczne i galwaniczne.
    Cel leczenia  ->
    Celem leczenia choroby jest zmniejszenie przykrych dolegliwości podczas napadów. Ponadto przez odpowiednie postępowanie w okresie pomiędzy napadami dąży się do zmniejszenia ich częstości i spowolnienia postępu choroby.
    Leczenie  ->
    Zalecenia ogólne
    Choremu należy zapewnić zrozumienie i wsparcie psychiczne. Dieta chorego powinna być dobrze zbilansowana i dostarczać odpowiednią ilość energii. Nie ma szczególnych zaleceń co do rodzajów spożywanych pokarmów. Aktywność fizyczna chorego powinna być dostosowana do jego możliwości. W czasie napadu zalecane jest leżenie w łóżku.

    Leczenie farmakologiczne
    Podaje się leki mające za zadanie zmniejszyć zawroty głowy i wymioty. W przypadku długotrwałych wymiotów przetaczane są płyny wraz z elektrolitami. W celu poprawy przepływu krwi można stosować dekstran. W okresach bezobjawowych niekiedy konieczna jest opieka psychologa.
    Leczenie operacyjne  ->
    W przypadku wieloletniego przebiegu i pogarszania się sprawności chorego stosuje się leczenie operacyjne.
    Podpis  ->
    lek. med. Romana Rajba

    Nota prawna


    Prezentowane strony mają charakter edukacyjny. Ogólne informacje na temat chorób i zasad postępowania w żadnym stopniu nie zastępują fachowej porady lekarskiej. Pomimo rygorystycznego przestrzegania ogólnie przyjętych zasad tworzenia serwisów medycznych ustalonych przez Health on the Net Foundation i weryfikacji prezentowanych treści przez uznane Autorytety medyczne, twórcy serwisu nie biorą żadnej odpowiedzialności, ani pośredniej ani bezpośredniej, za sposób wykorzystania i interpretowania informacji zawartych w serwisie.