Jest to dość często spotykana dolegliwość. Zwykle przyczyną jest krwawienie z tzw. splotu naczyniowego Kiesselbacha. Splot ten jest bardzo podatny na uszkodzenia i przy niewielkich nawet manipulacjach w obrębie jamy nosowej, czy też po prostu wskutek wysuszenia błony śluzowej, krwawi. Krwawienia zwykle są niewielkie i z reguły samoistnie ustępują. Mimo tego należy zdawać sobie sprawę, że częste i masywne krwawienia mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia pacjenta, dlatego w przypadkach jakichkolwiek wątpliwości zawsze należy zasięgnąć porady lekarza otolaryngologa.

Przyczyn krwawień z nosa może być wiele, najważniejsze z nich to:

Uraz

Nadmierne wysuszenie błony śluzowej nosa

Przebywanie na dużych wysokościach, w warunkach obniżonego ciśnienia atmosferycznego czy klimatyzowanego pomieszczenia

Złamanie kości nosa, przegrody, uszkodzenia twarzy

Ciało obce

Polip krwawiący

Nowotwory nosa, zatok, jamy nosowogardłowej

Ostre choroby zakaźne – grypa, angina, odra, nieżyt nosa, dur

Miażdżyca naczyń, nadciśnienie tętnicze

Plamica małopłytkowa, niedokrwistość sierpowata, choroba Glanzmanna, choroba von Willenbranda

Białaczka

Hemofilia, choroba Waldenströma, przedawkowanie leków przeciwkrzepliwych, niedobór protrombiny, fibrynogenu, witamin K i C (szkorbut), plamica Schönleina-Henocha

Niewydolność nerek, niewydolność wątroby

Krwawienia związane z ciążą

Choroba Rendu-Oslera-Webera

Niewielkie krwawienia z nosa zazwyczaj ustępują samoistnie. W przypadku silniejszych krwawień postępowanie lekarskie pozwala zwykle na zatamowanie krwotoku. Gdy przypadłość się powtarza, niezbędne jest wyjaśnienie przyczyny i leczenie choroby podstawowej, ponieważ krwawienie z nosa może być pierwszym objawem wielu poważnych chorób.

Ciężka niedokrwistość.

Badania dodatkowe, które mogą wyjaśnić przyczyny częstych krwawień z nosa, to przede wszystkim obejrzenie jamy nosowej we wziernikach – rynoskopia przednia i tylna. Dzięki temu badaniu możemy ustalić miejsce krwawienia i sprawdzić czy nie ma tam zmian, które powodowałyby to krwawienie. Ponadto konieczny jest pomiar ciśnienia tętniczego krwi. W badaniach laboratoryjnych sprawdza się stan układu krzepnięcia. W niektórych przypadkach konieczne może się okazać wykonanie Rtg czaszki, zatok przynosowych, a nawet tomografia komputerowa głowy.

Celem leczenia krwawienia z nosa jest zahamowanie krwotoku, który w pewnych sytuacjach może doprowadzić do znacznej utraty krwi oraz może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia pacjenta. Ponadto poznanie przyczyny krwawienia, pozwala nam na wdrożenie odpowiedniego leczenia i uniknięcie podobnych zdarzeń w przyszłości.

Zalecenia ogólne
Choremu należy zapewnić spokój. Powinien on siedzieć pochylony do przodu. Krwi nie wolno połykać, tylko należy ją wypluwać. Na nos i kark stosujemy zimne okłady. Można również spróbować przez kilka minut lekkiego ucisku na skrzydełka nosa.
W przypadku stwierdzenia podwyższonego ciśnienia krwi należy je obniżyć. Jeśli chory przyjmuje leki zmniejszające krzepliwość krwi, trzeba po porozumieniu z lekarzem zmniejszyć dawkę.
Pomoc lekarska w przypadku krwotoków nie dających się opanować, polega na „przypaleniu” (kauteryzacji) krwawiącego fragmentu błony śluzowej. Miejscowo stosuje się środki obkurczające naczynia krwionośne lub gąbki spongostanowe. W razie niepowodzenia takiego postępowania, wykonuje się tamponadę przednią lub tylną nosa. Czasami do zatamowania krwawienia wykorzystywane są specjalne baloniki, które po umieszczeniu w jamie nosowej wypełnia się wodą. W przypadku krwawień zagrażających życiu chorego dokonuje się podwiązania odpowiednich naczyń.

Jeśli w czasie krwawienia dojdzie do znacznego spadku poziomu hemoglobiny czy hematokrytu choremu przetacza się krew lub płyny zwiększające objętość krwi. Jeżeli przyczyną krwawienia są zaburzenia krzepliwości krwi, podaje się odpowiednie leki.

lek. med. Romana Rajba