Biegunka to oddawanie luźnego, płynnego lub półpłynnego stolca z częstością większą niż 3 razy na dobę. Ostra biegunka to taka, która trwa krócej niż 10 dni. Najczęściej jest związana z zakażeniem bakteryjnym, ale bywa też objawem innych chorób.

Leczenie łagodnej biegunki prowadzi się w domu. Podstawowe znaczenie ma picie dostatecznej ilości płynów w celu wyrównania strat spowodowanych przez biegunkę. Najlepsza jest woda wysoko zmineralizowana lub zwykła woda przegotowana z domieszką soli kuchennej. Ponadto można pić herbatę ziołową lub rozcieńczony kisiel, natomiast mleka, czarnej herbaty, kawy i alkoholu powinno się unikać. W chwili, gdy zmniejszy się liczba wypróżnień, wprowadza się inne pokarmy: kleik ryżowy, gotowane ziemniaki, bułkę, jaja. Następnie zalecane są gotowany drób, ryby i jarzyny oraz stopniowy powrót do normalnej diety. Z jedzeniem surowych warzyw i owoców powinno się poczekać przynajmniej kilka dni. Nie należy przyjmować środków zapierających bez konsultacji z lekarzem. Przy ciężkim odwodnieniu oraz jeśli biegunce towarzyszą wymioty, może być konieczne leczenie szpitalne i dożylne uzupełnianie niedoboru płynów i elektrolitów.

Lekarz może przepisać środki zapierające lub preparat zawierający specjalną mieszankę elektrolitów do sporządzania roztworu do nawadniania w warunkach domowych.
Antybiotyki lub leki przeciwpasożytnicze stosuje się tylko w przypadku rozpoznania określonego zakażenia na podstawie badania kału.

Opracowała
lek. med. Edyta Zagórowicz