Celem badania jest pobranie tkanki nerkowej do oceny mikroskopowej zmian chorobowych. Pozwala na ustalenie przyczyny złego funkcjonowania graftu, co ma istotny wpływ na dalsze postępowanie lecznicze oraz znaczenie prognostyczne.

Wymagana jest pisemna zgoda pacjenta na zabieg.
Konieczna jest znajomość grupy krwi, ocena morfologii oraz parametrów krzepnięcia krwi (czas protrombinowy, czas kaolinowo-kefalinowy, czas krwawienia, stężenie fibrynogenu, liczba płytek).
Jeśli występują zaburzenia krzepnięcia, konieczne może być odstawienie niektórych leków, przetoczenie osocza mrożonego, koncentratu czynników krzepnięcia lub koncentratu płytek.
W przypadku znacznej niedokrwistości może być konieczne przetoczenie masy erytrocytarnej (preparat krwi).
Zazwyczaj wykonywane jest badanie ultrasonograficzne nerek w celu oceny położenia graftu i jego odległości od powierzchni skóry.

Chory pozostaje na czczo. Zabieg jest wykonywany w ułożeniu na plecach. Miejsce nakłucia nerki jest ustalane w oparciu o badanie ultrasonograficzne. Skóra musi być zdezynfekowana alkoholowym roztworem jodyny, a następnie spirytusem. Po wykonaniu miejscowego znieczulenia skóry lekarz wprowadza igłę biopsyjną na odpowiednią głębokość (igła biopsyjna ma średnicę około 1 mm, a jej zakończenie pozwala na pobranie małego fragmentu tkanki nerki) i pobiera bioptat, a następnie usuwa igłę. Pobrany wycinek jest oceniany i w przypadku wątpliwości, czy jest to tkanka nerki, biopsja jest powtarzana. Nigdy nie wykonuje się więcej niż 3 nakłucia podczas jednego zabiegu. Pobrany wycinek po przygotowaniu ocenia w czasie badania mikroskopowego lekarz-histopatolog. Wstępna ocena jest wykonywana do 48 godzin, a wynik ostateczny można odebrać w czasie do 2 tygodni.

Opracował
dr n. med. Jerzy Chudek