Kateryzacja jam serca

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do wykonania tego badania jest brak zgody pacjenta.
Przeciwwskazaniami względnymi są sytuacje poddające się modyfikacji lub możliwe do zignorowania w przypadku spodziewanych większych korzyści z badania. Wśród nich należy wymienić:

Ciężką niewydolność krążenia uniemożliwiającą dłuższe przebywanie pacjenta w pozycji leżącej potrzebnej do wykonania badania

Ciężkie nadciśnienie tętnicze tj. ciśnienie skurczowe przekraczające 200 mmHg

Alergię na środek kontrastowy podawany w czasie cewnikowania serca

Niskie stężenie potasu we krwi

Zatrucie digoksyną

Gorączkę

Niewydolność nerek

Nadczynność tarczycy

Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych

Nawracające groźne dla życia zaburzenia rytmu serca

Cewnikowania serca ma na celu ocenę wielu parametrów, których znajomość jest niezbędna do podjęcia odpowiednich decyzji leczniczych. W zależności od wskazań podczas cewnikowania serca:

ocenia się ciśnienie panujące w jamach serca, ciśnienie przed i za zastawkami

uwidacznia się stopień niedomykalności zastawek, zmiany anatomiczne w sercu, kurczliwość mięśnia serca

znajduje się obszary powstawania zaburzeń rytmu serca

Sześć godzin przed badaniem należy zaprzestać spożywania pokarmów stałych. Należy wygolić miejsce, w którym nakłute będą naczynia w celu wprowadzenia cewnika. Zwykle stosuje się nakłucie tętnicy/żyły udowej i wówczas należy ogolić włosy i oczyścić skórę w okolicy pachwin, rzadziej stosuje się nakłucie tętnicy/żyły promieniowej w okolicy nadgarstka. Przed badaniem podaje się zwykle łagodne leki uspokajające i jednorazowo antybiotyk doustnie lub dożylnie w celu przeciwdziałania wystąpieniu ewentualnych zakażeń.

Pacjenta umieszcza się w pozycji leżącej pod lampą rentgenowską i rozpoczyna się badanie od nakłucia tętnic/żył (zwykle udowych) w celu wprowadzenia przez nie cewnika/cewników. Następnie pod kontrolą obrazu rentgenowskiego przemieszcza się cewnik aż do umieszczenia go w odpowiedniej jamie serca. W zależności od rodzaju przeprowadzanego badania wykonuje się pomiary ciśnień w jamach serca, podaje się substancję kontrastową, która umożliwia dokładne obejrzenie struktur anatomicznych serca i ocenę kurczliwości lub wykonuje się badanie elektrofizjologiczne. W czasie badania pacjent przebywa stale w pozycji leżącej, zmieniać może się jedynie ustawienie względem niego lampy rentgenowskiej. Po zakończeniu badania usuwa się cewniki, zakłada się opatrunek uciskowy w miejscu nakłucia naczyń krwionośnych.

Po zabiegu cewnikowania serca pacjent co najmniej przez 12 godzin powinien leżeć z opatrunkiem uciskowym w miejscu nakłucia tętnicy udowej. W przypadku nakłucia tętnicy promieniowej lub żył nie ma takiego wymogu. Wskazane jest picie większych ilości płynów w celu wypłukania z organizmu roztworu kontrastowego zastosowanego w czasie badania.

Opracował
lek. med. Wiktor Kuliczkowski